



วัดเก่าแก่ที่มีความน่าสนใจซุกซ่อนอยู่มากมายไม่ว่าจะเป็นองค์พระเจดีย์ศิลาแลงที่สร้างในสมัยพระนางจามเทวี ดูคล้ายเจดีย์กู่กุดของลำพูน โดยเป็นทรงซุ้มสี่เหลี่ยมซ้อนกัน 5 ชั้น แต่ละชั้นประดิษฐานพระพุทธรูปยืนที่ได้รับอิทธิพลจากศิลปะสุโขทัย ต่อมาได้รับการบูรณะอีกครั้งในสมัยพระเจ้าติโลกราช โดยได้สร้างยอดซุ้มก่ออิฐวงโค้งขึ้นอันเป็นศิลปะแบบเชียงใหม่ที่แสดงให้เห็นถึงการเข้ามามีอิทธิพลเหนืออาณาจักรน่าน ส่วนในพระอุโบสถนั้นเป็นที่ประดิษฐาน “พระเจ้าฝนแสนห่า” หรือ “พระเจ้าสายฝน” ที่ชาวเมืองน่านอัญเชิญมาในคราวที่ต้องการทำพิธีแห่ขอฝน รวมทั้งธรรมาสน์แกะสลักฝีมือช่างสกุลน่านที่มีความเก่าแก่ที่สุดที่เคยค้นพบ โดยสันนิษฐานว่าสร้างในสมัยเจ้าอัตถวรปัญโญในช่วงครึ่งแรกของพุทธศตวรรษที่ 24